การกำหนด default parameter ในภาษา Go

ภาษา Go ไม่มีการสนับสนุน default parameter ตรงๆ เหมือนกับภาษาอื่นๆ เช่น JavaScript แต่เราสามารถทำได้ง่ายๆ ดังนี้

ตัวอย่างเช่น ถ้าเราต้องการเขียนฟังก์ชั่นที่รับพารามิเตอร์ชื่อ name และ phoneNumber แต่หากไม่มีการส่งค่า phoneNumber เข้ามา จะกำหนดให้ phoneNumberเป็น unknown

package main

import "fmt"

func getInfo(name string, phoneNumber string) string {
	if len(phoneNumber) == 0 {
		phoneNumber = "unknown"
	}
	return fmt.Sprintf("Name: %s, Phone number: %s", name, phoneNumber)
}

func main() {
	fmt.Println(getInfo("John", ""))
	fmt.Println(getInfo("Jane", "+660812345678"))
}

// Output:
Name: John, Phone number: unknown
Name: Jane, Phone number: +660812345678

ใช้ variadic function

จากโค้ดก่อนหน้าจะเห็นว่า phoneNumber เราไม่จำเป็นต้องส่งไปก็ได้ (optional parameter) การจะทำแบบนั้นได้จะใช้คุณสมบัติของ variadic function มาช่วย

ซึ่ง variadic function คือฟังก์ชั่นที่สามารถรับพารามิเตอร์ที่ไม่จำกัดจำนวนได้ ดังนั้นเราสามารถเขียนฟังก์ชั่นให้รับพารามิเตอร์ตามปกติ และให้ค่า default ของพารามิเตอร์เป็นค่า zero value ของประเภทของพารามิเตอร์นั้นๆ

สามารถแก้ไขโค้ดตัวอย่างได้ดังนี้

package main

import "fmt"

func getInfo(name string, phoneNumber ...string) string {
	pn := "unknown"
	if len(phoneNumber) > 0 {
		pn = phoneNumber[0]
	}
	return fmt.Sprintf("Name: %s, Phone number: %s", name, pn)
}

func main() {
	fmt.Println(getInfo("John"))
	fmt.Println(getInfo("Jane", "+660812345678"))
}

// Output:
Name: John, Phone number: unknown
Name: Jane, Phone number: +660812345678

ซึ่งจะได้ผลลัพธ์เหมือนกัน แต่เราไม่จำเป็นต้องส่ง phineNumber เข้าไปแล้ว แต่วิธีจะใช้ได้เมื่อต้องการ optional parameter แค่ตัวเดียว

Functional Options

สุดท้ายถ้าเราต้องการ optional parameter มากกว่า 1 ตัว เราจะใช้ functional options pattern มาช่วย

ตัวอย่างเช่น เรามี parameter 3 ตัว คือ ตัวแรก name จะต้องส่งไปทุกครั้ง และอีก 2 ตัว คือ phone number กับ email เป็น optional parameters สามารถทำได้ดังนี้

package main

import "fmt"

type InfoOptions struct {
	PhoneNumber string
	Email       string
}

type InfoOption func(i *InfoOptions)

func WithPhoneNumber(pn string) InfoOption {
	return func(i *InfoOptions) {
		i.PhoneNumber = pn
	}
}

func WithPhoneEmail(email string) InfoOption {
	return func(i *InfoOptions) {
		i.Email = email
	}
}

func getInfo(name string, opts ...InfoOption) string {
	opt := InfoOptions{
		PhoneNumber: "unknown",
		Email:       "unknown",
	}

	for _, applyOpt := range opts {
		applyOpt(&opt)
	}

	return fmt.Sprintf("Name: %s, Phone number: %s, Email: %s", name, opt.PhoneNumber, opt.Email)
}

func main() {
	fmt.Println(getInfo("John"))
	fmt.Println(getInfo("Jane", WithPhoneNumber("+660812345678")))
	fmt.Println(getInfo("James", WithPhoneNumber("+660812345600"), WithPhoneEmail("james@mail.com")))
}

// Output:
Name: John, Phone number: unkonw, Email: unknown
Name: Jane, Phone number: +660812345678, Email: unknown
Name: James, Phone number: +660812345600, Email: james@mail.com

โค้ดดังกล่าวเป็นตัวอย่างการใช้งานการสร้างฟังก์ชันแบบตัวเลือก (Option pattern) ในภาษา Go โดยใช้ฟังก์ชันตัวแปรแบบ func(i *InfoOptions) ซึ่งจะรับค่า struct InfoOptions เป็นพารามิเตอร์และนำค่าของตัวแปรเข้าไปปรับปรุงในตัวแปรนั้นๆ

การทำงานของโค้ดดังกล่าวอธิบายได้ดังนี้:

1. กำหนด struct ชื่อ InfoOptions ซึ่งมี properties คือ PhoneNumber และ Email เพื่อใช้ในการเก็บข้อมูลที่จะถูกส่งเข้าฟังก์ชัน
2. กำหนด type ชื่อ InfoOption ที่เป็น function signature โดยฟังก์ชันนี้จะรับตัวแปรแบบ pointer ชนิด InfoOptions และไม่มีการ return ค่า
3. กำหนดฟังก์ชัน WithPhoneNumber ที่จะ return ฟังก์ชันแบบตัวเลือก InfoOption ซึ่งจะรับตัวแปรเป็นเบอร์โทรศัพท์และจะอัปเดตค่าของ PhoneNumber ใน InfoOptions
4. กำหนดฟังก์ชัน WithPhoneEmail ที่จะ return ฟังก์ชันแบบตัวเลือก InfoOption ซึ่งจะรับตัวแปรเป็นอีเมลและจะอัปเดตค่าของ Email ใน InfoOptions
5. กำหนดฟังก์ชัน getInfo ที่รับตัวแปร name และ opts ...InfoOption ที่เป็นตัวเลือกของ InfoOptions โดยฟังก์ชันนี้จะสร้างตัวแปร opt จาก InfoOptions โดยกำหนดค่าเริ่มต้นของ PhoneNumber และ Email ให้เป็น "unknown"
6. ใช้ loop for-range เพื่อวนรอบตามจำนวนของ opts และเรียกใช้ฟังก์ชันตัวแปรแบบ InfoOption ที่ถูกส่งเข้ามากับ opt เพื่ออัปเดตค่าของ InfoOptions โดยส่ง pointer ของ opt ไปให้ฟังก์ชันตัวแปรแต่ละตัว
7. ในฟังก์ชัน main จะมีการเรียกใช้ getInfo กับชื่อของผู้ใช้งาน และตัวเลือกที่ส่งเข้าไป เพื่อแสดงผลลัพธ์ออกทางหน้าจอ โดยมีการส่งตัวเลือก WithPhoneNumber และ WithPhoneEmail สองตัวไปด้วย

จะเห็นได้ว่าโค้ดดังกล่าวนั้นเป็นการใช้งานแบบตัวเลือก (Option pattern) ซึ่งช่วยให้สามารถสร้างฟังก์ชันที่รับพารามิเตอร์ได้หลายรูปแบบ โดยไม่ต้องกำหนดหลายฟังก์ชันให้เป็น overload หรือจัดการด้วยพารามิเตอร์ default ที่ซับซ้อน นอกจากนี้ การใช้งานแบบตัวเลือกยังช่วยให้การเปลี่ยนแปลงของพารามิเตอร์ไม่มีผลต่อการเรียกใช้ฟังก์ชันที่เหลือไปและเป็นไปตามความต้องการของผู้ใช้งานได้อย่างยืดหยุ่นและสะดวกสบาย